آموزش مجازی، حضور از راه دور!

حضور از راه دور به دانش‌آموزان این امکان را می‌دهد تا رویدادها را از راه دور تجربه کنند.

دانش‌آموزانی که نزدیک به یک فاجعه بوم‌شناختی (مثل زلزله و…) هستند یا در مسیر توفان‌ها زندگی می‌کنند، می‌توانند توضیحات دست اولی را برای دوستانشان در سرتاسر جهان بفرستند و یا داده‌هایی را از طریق کاوشگرهای راه دور گردآوری نمایند، چه این کاوشگر در صحن مدرسه مستقر باشد و چه در کره ماه.

وقتی از فناوری‌های ویدئویی استفاده می‌شود، ارتباطات مبتنی بر محیط رایانه‌ای به دانش‌آموزان اجازه می‌دهد رویدادها را همانطور که در دوردست‌ها اتفاق می‌افتد، ببینند و بشنوند.

به این ترتیب، دانش‌آموزان می‌توانند به دنیای واقعی سفر کنند، در آزمایش‌های واقعی مشارکت نمایند و در نتیجه مسئولیتی مشابه دانشمندان در حال کار، بپذیرند.

به‌عنوان مثال، دانش‌آموزان در پروژه جیسن توانستند کف اقیانوس را با کمک روبانی که توسط موسسه اقیانوس‌نگاری وُودزهول هدایت می‌شد (و اطلاعات آن از راه اینترنت در اختیار آنان قرار می‌گرفت) بررسی کنند.

در پروژه «زندگی در قطب جنوب» دانش‌آموزان به سفرنامه‌های دانشمندان و نشریاتی در این زمینه دست یافتند که نحوه زندگی، کار و تفریح ساکنان مناطق این قطب را به آنان یاد می‌داد.